İnsancıl Hukuk savaş dönemlerinde
geçerli olan İnsan Hakları Hukukudur. Savaş dönemlerinde doktorları,
yaralıları, esirleri ve sivilleri korumak amaçlı imzalanan sözleşmeler İnsancıl
Hukuk kapsamındadır. Uluslararası İnsancıl Hukukun amacı, savaşın neden olduğu
acıları, savaş mağdurlarına mümkün olduğunca koruma ve yardım sağlamak
suretiyle sınırlandırmaktır. Bu nedenle Uluslararası İnsancıl Hukuk, kuvvete
başvurma nedenlerini veya yasallığını dikkate almaksızın bir çatışma
gerçeğini ele alır. Çatışmanın yalnızca insani endişe taşıyan yönlerini
düzenler.
İnsancıl hukuk, insan haklarını
önleyen bir hukuk olmadığı gibi insan haklarını tamamlayan, destekleyen,
yardımcı olan ve bütünleşen bir hukuktur. Çünkü insan haklarının dayandığı
temel hak olan yaşam hakkının korunması gibi insancıl bir amaca hizmet
etmektedir. Ayrıca silahlı çatışma ortamında devreye girerek, temel hak olan
yaşam hakkını korumaya yönelik bir hukuktur. Bu yönü ile insancıl hukuk, insan
haklarının da güvencesi durumundadır. İnsancıl hukuk, sıcak savaş ortamında
devreye girerek, barış ortamında sağlanan insan haklarını korumakta; bozulmuş
olan barış düzeninin yeniden kurulmasına hizmet ederek, hem insanların can
güvenliğini hem de insan haklarına dayalı hukuk düzenlerinin yeniden geçerlilik
kazanmasını sağlayabilmektedir
Uluslararası İnsancıl Hukuk, savaş
sırasındaki hukuk olarak bilinir. İnsancıl hukukun hükümleri savaşan taraflara,
çatışmanın nedenlerine veya bu tarafların dayandığı nedenlerin haklı olup
olmadığına bakılmaksızın uygulanır. Uluslararası silahlı çatışma durumunda
hangi devletin Birleşmiş Milletler Antlaşması’nı ihlal ettiğini belirlemek
çoğunlukla güçtür.
İnsancıl Hukukun temelini 1864 Cenevre
Sözleşmesi, 1874 Cenevre Konferansı ve 1907 Lahey Konferansı’nda alınan
kararlar almaktadır. Günümüzde ise 1949 yılında gerçekleştirilen Cenevre
Sözleşmesi geçerlidir.Cenevre Sözleşmesinin içeriğinde:
- Kara savaşlarında yaralananların durumunun iyileştirilmesine
ilişkin
- Deniz savaşlarında yaralananların durumunun iyileştirilmesine
ilişkin
- Savaş esirlerine karşı insani müdahale
- Savaş zamanında sivil halkın korunması gibi maddeler
bulunmaktadır.
1977 yılında Uluslararası Silahlı Çatışmalardan Kurbanların Korunmasına ilişkin ve İç Savaşlarda Kurbanların Korunmasına ilişkin Protokol Cenevre Sözleşmesi’ne eklenmiştir.
İnsancıl Hukukun Alt Metinleri
-Silahlı Çatışmada Kültür Varlıkların
Korunması Sözleşmesi
-Biyolojik ve Kimyasal Silahların
Kullanılmaması Sözleşmesi
-Anti Personel Mayınlarının Kullanılmaması Sözleşmesi
İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi
1.madde:Tüm
insanlar doğumundan itibaren statüleri ve hakları bakımından eşittir.
2.madde:Tüm
insanlar ayrımcılıkla karşılaşmadan haklarından yararlanma hakkına sahiptir.
3.madde:Her
insan güvenli ve özgür biçimde yaşama hakkına sahiptir.
4.madde:Hiç
kimse köle olmaya zorlanamaz ve köle ticareti kesinlikle yasaktır.
5.madde:Hiç
kimse işkence veya insanlık-dışı uygulamalara tabi tutulamaz.
6.madde:Herkesin
hukuk önünde eşitliği vardır.
7.madde:Hukuk
önünde kişilere karşı ayrımcılıkta bulunulamaz ve herkes eşit koruma hakkına sahiptir.
8.madde:Herkes
kanun önünde eşit hakka sahip oluğ eşit muamale görmelidir.
9.madde:Hiç
kimse keyfi olarak tutuklanamaz, gözaltına alınmaz ve sürgüne gönderilemez.
10.madde:Herkes
haklarını tam eşitlik içerisinde bağımız ve tarafsız mahkemeler önünde savunma
hakkına sahiptir.
11.madde:Bir
suç işlediği gerekçesiyle suçlanan bir kimse savunma yapma hakkına sahiptir ve
hakkında mahkeme karar verene dek masumdur.Hiç kimse yasada suç içermeyen
eylemden ötürü cezalandırılmaz ve kimseye
yasada öngörülenden fazla ceza verilemez
12.madde:Hiç
kimsenin özel hayatı, aile yaşamı, evi ve haberleşmesine müdahale
edilemez.Herkesin bu tip saldırılara karşı kanunla korunma hakkı vardır.
13.madde:Herkesin
bir ülke içerisinde serbestçe dolaşma hakkı vardır.Herkesin herhangi bir
ülkeden ayrıma ve geri dönme hakkı vardır.
14.madde:Herkesin
mülteci olarak diğer ülkelere başvurma hakkı vardır.Bu hak adi suç işlenmesi
durumunda sınırlandırılabilir.
15.madde:Herkesin
vatandaşlık hakkı vardır. Hiç kimse keyfi olarak vatandaşlıktan çıkarılamaz
veya vatandaşlığı zorla değiştirilemez.
16.madde:Erkek
veya kadın ayırmaksızın herkesin özgürce evlenme hakkı vardır.Evlilik
tarafların hür iradesiyle gerçekleşir.Aile kurumu tüm toplumlarda devlet
tarafından korunmalıdır.
17.madde:Herkesin
mülkiyet hakkı vardır.Hiç kimse zorunlu olarak bu haktan ayrı tutulamaz.
18.madde:Herkesin
düşünce, vicdan ve din özgürlüğü vardır.Bu hak dini ritüelleri tek başına veya
toplu olarak yapma özgürlüğünü de içerir.
19.madde:Herkesin
düşünce özgürlüğü vardır.
20.madde:Herkes
barışçıl amaçlarla faaliyet gösteren derneklere üye olabilir..Hiç kimse
derneklere üye olmaya zorlanamaz.
21.madde:Herkesin
siyasal sisteme doğrudan veya temsili olarak katılma hakkı vardır.Herkesin kamu
hizmetlerine girmede eşit hakkı vardır.Halkın görüşü kamu otoritesini
oluşturur.Halk görüşünü gizli şelide yapılan seçimlerle ortaya koyar.
22.madde:Herkesin
toplumun üyesi olarak sosyal güvenlik hakkı vardır.
23.madde:Herkesin
istihdam ve çalışma hakkı vardır.Kişinin hangi işte çalışacağını seçme hakkı
vardır.Herkesin bir işte eşit ücret hakkı vardır.Ücretlendirme yaşamı için
yeterli olmalıdır.Herkesin çıkarlarını korumak için sendikalara katılma hakkı
vardır.
24.madde:Çalışan
herkesin tatil hakkı vardır.Çalışanların ücretli izin hakkı vardır.
25.madde:Herkesin
sağlıklı bir şekilde hayatını sürdürme hakkı vardır.Bu hak kıyafet bakım ve
sosyal güvenlik haklarını da içerir.Annelik ve çocukluk tıbbi bakımdan itina
gösterilmesi gereken özel durumlardır.Tüm çocukların sosyal haklardan
yararlanma hakkı vardır.
26.madde:Herkesin
eğitim hakkı vardır.Eğitim kişinin şahsiyetine göre belirlenmelidir.Eğitim
hakkının kullanılmasında ayrım yapılmamalıdır.Çocuğa nasıl bir eğitim
verileceğine anne-babanın seçme hakkı vardır.
27.madde:Herkesin
toplumda sosyal hayata özgürce katılma hakkı vardır.Herkesin maddi ve manevi
çıkarlarını koruma hakkı vardır.Kişinin ürettiği eser üzerinde hakkı vardır.
28.madde:Herkesin
bu beyannamede sayılan hakları gerçekleştirebilmesini sağlayacak bir sistemde
yaşama hakkı vardır.
29.madde:Şahsın
topluma karşı görevleri vardır.Kişiler haklarını kullanırken özgürlerdir.Fakat
belirli sınırlandırılabilecek koşullar vardır:Toplum düzeni bozulduğunda haklar
sınırlandırılabilir.Buradaki hakların hiçbiri BM’ye karşı kullanılamaz.
30.madde:Buradaki maddeleri hiçbir devlet hakları yok etmek adına kullanamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder